Crocus graveolens

Çiçeklenme:              Ocak - Şubat
Dağılım:                     Suriye, Lübna, İsrail, Türkiye / Orta ve Doğu Toroslar / Konya, Karaman, İçel, Adana, Osmaniye, Hatay, Kahramanmaraş, Gaziantep
Yükseklik:                 500 m. – 1500 m.  
Habitat:                     Çam ormanı kenarlarındaki açık alanlar, genellikle kalkerli kayalık yamaçlar, açık otluk ve makilik alanlar
Çiçekler:                    Çiçekler açık veya koyu sarı renkli, taç yaprakların dışı, kahverengi şeritli, çilli, çok geniş kahve rengi şeritli, veya tamamen düz sarı olabilir. Taç yapraklar ve çiçekler ince hafif uzunca ve çiçek saplarının üzerinde yanlara doğru eğiliyor. Korm başına bol miktarda çiçek verir. Çiçekler isminin anlamı gibi çok keskin fakat hoş olmayan bir kokuludur. Öyle ki kurutulmuş örneklerin yıllarca kokusunun kaldığı söyleniyor. Bu koku sayesinde en yakın tür olan C. vitellinus’tan ayırmak mümkün. Ben bu kötü kokuyu bazı orkidelerden biliyorum. Geçen yıl bir saksısını içeri almıştım kokusu bir hafta boyunca evden çıkmadı.
Segmentler:                Stilus açık veya koyu sarı, anterlerin hizasındadır. Anterler, stilus ve çiçek boğazı sarıdır. Filamentlerin üzerleri pürüzlü bir yapıya sahiptir. John Lonsdale’ın koleksiyonunda bir örnekte ise anterler siyahlıdır. Gaziantep taraflarında çekilmiş bir fotoğrafta bende siyah anterli bir örneğe rastladım. Çok nadiren de olsa siyah anterli formları olabilir.
Yapraklar.                  Gri – yeşil renklerde, çiçeklenme döneminde çiçek boylarından daha uzun olarak görülür. Yapraklar genellikle yanlara doğru kıvrılarak eğilir.
Korm ve tunik:           Kormların üst tarafları hafif sivridir. Tunikler genç iken zarımsı yıllanmış tunikler ise biraz daha kalın ve alt kısımları şeritsi parçalara ayrılır.
Benzerleri:                  vitellinus  (yapraklar koyu yeşil ve daha geniş, çiçekler daha iri yuvarlak hatlı, taç yapraklar daha geniştir. ) 
                                     hyemalis (çiçekler beyaz, anterler siyahlı, sonbaharda çiçeklenir, Türkiye’de bulunmuyor)
Yetiştirme:                  Kültürel olarak çok yaygın olarak bulunuyor ve yetiştirilmesi çok kolaydır. İstanbul şartlarında hiç müdahale gerektirmeden çok kolay yetişip çoğalıyorlar. Genel olarak soğuk bir kış ve sıcak bir yaz isteği olmasına rağmen yaz yağmurları sorun yaratmıyor. 



Adana'nın Kozan ilçesinde, SRGC klüpten David Millward tarafından çekilmiş çok güzel ve farklı iki kare. 




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder