Dağılım:
Batı Suriye, Lübnan, Türkiye / Hatay (Nur Dağları)
Yükseklik: 0 m. – 1400 m.
Habitat:
Koruluk kenarları, kayalık kuru ve açıklık alanlar.
Çiçekler: Açık
sarı, dış görünüşü ile C. garveolens’e çok yakındır. Fakat C. graveolens boğazı
çok sıkı olmayan huni gibi iken C. vitellinus daha çok bir kaseye benzeyen çiçekleri
bulunuyor. Ayrıca C. vitellinus’un çok güzel bir kokusu olmasına rağmen C.
graveolens’in çürümüş bir et kokusu vardır. Taç yaprakların dışı kahverengi
hafif çillidir. İlkbaharda açan bir tür olarak bilinmesine karşılık İsrail’den
Oron Peri tarafından kasım aralık gibi açan formları da bulundu.
Segmentler: Stilus çok parçalı
anterler seviyesinde veya bir miktar üzerindedir. Anterler ve filamentler
sarıdır.
Yapraklar.
Çiçeklenme döneminde çiçekler seviyesinde görülür. C. garveolens’e oranla
daha geniş, dik duruşlu ve koyu yeşil renklidir.
Korm ve tunik: Tunikler kalın
zarımsı alt taraflardan şeritsi parçalara ayrılır.
Benzerleri:
graveolens (Çiçekler kötü kokulu,
huniye benzer, ince şekilli, yapraklar ise gri ve ince yapılıdır.
hyemalis (çiçekler beyaz, anterler siyahlı, sonbaharda çiçeklenir,
Türkiye’de bulunmuyor)
subsp. balansae (yapraklar çok geniş, stilus 6-12 kısa parçalıdır)
Yetiştirme: Kültürel olarak yaygın
bululunan tek bir formu var. Bu formda taç yaprakların dışı çillidir. Benim
bunun C. olivieri balansae olduğundan şüphelerim var. Bunun dışında gerçek bir türünü
bulmak çok zor. Ilık bir kış, sıcak ve kuru bir yaz isteği var. Bu durumda
İstanbul’da yaz yağmurlarına karşı önlem alarak yetiştirilebilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder